Ты прынесла галінку
Пахучага цьвету –
Белы бэз, белы бэз!
Не забуду я гэту
Залатую хвілінку:
Быў я Крэз, быў я Крэз.
Не на грошы багаты,
А прызнаньнем шчасьлівы –
Ты са мной, ты са мной.
Холад вылецеў з хаты.
Бэз сьмяяўся маўклівы,
Цьвіў вясной, цьвіў вясной.
А пялёсткі на цьвеце
Ўсе ляжаць па чатыры –
Белы крыж, белы крыж.
Пяць пялёсткаў прыкмеціў.
Сьмех вясёлы і шчыры
Ты іскрыш, ты іскрыш.
Зорка белая ў бэзе...
Кажуць, шчасьце. Ты бачыш?
Вось яна, вось яна!
Можа ў іншым разрэзе
Нашу радасьць адзначыш?
Зноў вясна, зноў вясна.
|
|
